São Paulo’nun Süslüsü
2005’in São Paulo şehri açısından şanslı bir yıl olduğu söylenebilir. Şehrin en popüler üç takımından Corinthians’ın Brasileirão 05’i, São Paulo’nun Campeonato Paulista’yı, Libertadores’i ve FIFA Dünya Kulüpler Şampiyonasını kazanması, Palmeiras’ın ise müthiş futboluyla Libertadores’e gitme hakkını elde etmesi şehrin en büyük üç kulübünün taraftarlarının kendi takımları adına sevinmelerini sağladı.
Diğer iki kulübun 2005 sezonunda yaptıklarını önceki yazılarda aşağı yukarı anlattığımdan biraz da Tricolor Paulista lakaplı (siyah, beyaz, kırmızı renginden dolayı) São Paulo F.C. takımından bahsetmek istiyorum (Tutan mı var, bahsedeyim anasını satayım).
Leão’nun yerine gelen Paulo Autuori’nin önderliğinde Libertadores finalinde diğer bir Brezilyalı takım olan Atlético Paranaense’yi alt ettikten sonra (1-1 ve 4-0) oyuncular da taraftarlar da müthiş bir rehavet dönemine girdiler ve kulübün ligde aldığı başarısız sonuçları pek umursayan olmadı. Aynı maçın gecesinde şehrin ünlü caddelerinden Avenida Paulista’da yapılan kutlamalar bir süre sonra yerini şiddetli bir histeriye bıraktı ve taraftarlar caddedeki birçok banka, mağaza ve arabanın camlarını kırıp polisle çatıştılar.
Tricolor Paulista ulusal ligi 11. sırada tamamlasa da Aralık ayında FIFA Dünya Kulüpler Şampiyonasında Liverpool karşısında alınan 1-0’lık galibiyetle taraftarını mutlu etti (São Paulo’ya dönünce yapılan kutlamalarla şiddetten uzak olsa da yarattığı trafik ve gürültüyle şehrin sakin sakinlerini hacamat etti).
Maçlarını 80,000 seyirci kapasiteli Morumbi’de oynayan ekip geçtiğimiz sezon kazandığı kupalara rağmen oynadığı futbolla kendi taraftarları hariç pek kimseyi tatmin etmemişti. 2005 Kadrosundan akılda kalan isimler arasında kaledeki hatalarını attığı goller ve renkli kişiliğiyle örtbas etmesini bilen Rogério Ceni, defanstaki performansıyla büyük alkış alan Uruguaylı Lugano, Libertadores ve Seleção’daki performansıyla parlayıp Real Madrid sirkine katılan sağ bek Cicinho, Udinese’de oynadığı dönemden de hatırlanabilecek forvet Amoroso, delişmen forvet Grafite ve kısa bir süre önce Betis’e kiralanan Diego Tardelli mevcut.
Geçtiğimiz hafta, 2005’te Porto Alegre ekibi Internacional’i ulusal ligde ikinci (ve gönüllerde şampiyon) yapan Muricy Ramalho takımın başına geçti. Geçen yılki kadrosundan Luizão, Cicinho, Diego Tardelli gibi önemli isimleri kaybeden ve takımı Rodrigo Fabri, Aloísio gibi isimlerle güçlendirmeye çalışan São Paulo’nun kadrosu Brasileirão 06 için pek umut vaat etmiyor gibi görünse de Tricolor taraftarlarının Internacional gibi pek de ahım şahım bir kadroya sahip olmayan bir ekibi kanatlandırmayı beceren Muricy Ramalho’ya güvenleri tam.
Grafite’nin geçtiğimiz Nisan ayı civarlarında Libertadores’te Quilmes ile Arjantin’de oynanan maçta “Grafite macaco” (Maymun Grafite) / “Grafite branca de neve” (Karbeyaz Grafite) şeklinde iğrenç pankartlarla karşılandığını ve oyuncunun aynı takımla Morumbi’de oynanan maç sırasında Quilmes’in defans oyuncusu Leandro Desábato’nun ırkçı küfürlerine maruz kaldığını, hatta Pacaembu’da (Corinthians’ın sahası) oynanan, Grafite’nin bir de gol attığı Brezilya–Guatemala maçında sahaya üzerine “Grafite macaco” sözcükleri kazınmış bir muz atıldığını not düşelim.
Son bir magazin bilgisi olarak takımın kaptanı Rogério Ceni’nin 648 maç (ve 58 golle) São Paulo F.C. tarihinde kulüp formasını en çok giymiş olan oyuncu olduğunu, geçtiğimiz Temmuz ayında oynanan ve Waldir Perez’e ait 617 maçlık rekoru kırdığı Atlético Mineiro maçına sırtında “618” yazan bir formayla, Liverpool maçınaysa önünde koca harflerle RC yazan ünlü formasıyla çıktığını, ego manyağı bir kişilik olduğunu da ekleyelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder