Pedro’nun Perileri

İşte karşınızda Pedro Ribeiro De Lima. Ya da işçilerinin, oyuncularının ve takım arkadaşlarının çağırdığı isimle Pedrão, yani Koca Pedro. İşçileri, oyuncuları ve takım arkadaşları denince ortamı geniş, sosyal bir kişilik olduğu sanılmasın, aslında bunların hepsi aynı kişiler. Gün itibariyle 57 yaşında olan ve Brezilya’nın en yaşlı oyuncusu unvanını elinde bulunduran Pedro efendi Brezilya’nın kuzeydoğusundaki Paraíba eyaletinin bir şehri olan Campina Grande’deki minicik bir şekerleme fabrikasının sahibi. Bölgenin tipik yiyeceklerinden olan “rapadura” adlı şekerlemenin üretildiği fabrikasının adıysa Perilima. Yani kendi ismi olan PEdro RIbeiro de LIMA ile yapılmış bir nevi kelime oyunu.

Kendini bildiği günden beri futbol delisi olan girişken ve bıyıklı kişilik Pedro 1992 yılında bir futbol takımı kurmaya karar verir. Hayatı boyunca hiç profesyonel futbol oynamamış olan Pedro efendinin gerekli resmi işlemleri tamamlaması futbol takımına da şekerleme fabrikasıyla aynı ismi vermesiyle Associação Desportiva Perilima–ya da bugünkü resmi adıyla Desportiva Perilima de Futebol Ltda- kurulmuş olur.

Halihazırda takımın sahibi olan göbekli Pedro amca kendisini takımın başkanı, teknik direktörü ve oyuncusu ilan eder. Kadrosunu da Perilima şekerleme fabrikasının işçilerinden kurar. 1,62’lik boyu ve 80 kiloluk tıknaz vücuduna rağmen maçlarda en az 45 dakika oynayan, daha doğrusu sahada duran 10 numaralı Pedrão saha içinde ve dışında oyuncularına bağırıp çağırmayı, yeri gelince küfürü basmayı, yeri gelince de başlarını okşamayı ihmal etmez.

Tarihindeki galibiyetler bir elin parmaklarını geçmeyen, yediği gol sayısı attıklarını defalarca katlayan Perilima futbol takımı ’98, 2000, 2001 ve 2004 yıllarında Paraíba eyalet şampiyonasının birinci ligine kadar yükselir. Nasıl mı? Şampiyonanın ikinci liginde mücadele ederken 2000, 2001 ve 2004 yıllarında ligdeki grubuna sadece 2 takımın katılmasıyla (diğer ekipler borçları yüzünden şampiyonadan men edilmişlerdir) ligi ikinci ve son sırada bitirmesine rağmen “ligi ilk iki sırada bitiren takımlar yükselme hakkı elde edeceklerdir” kuralı gereği birinci lige çıkar. Birinci lige çıktığı her sezon da pek bir sürpriz gerçekleştiremeden gol yağmuru altında küme düşer.

Ev maçlarını şehrin 45,000 kişilik stadı Amigão’da ortalama 40-50 seyirci karşısında oynayan, deplasmanlara külüstür bir otobüsle giden ve öğle yemeklerini yol üstünde yedikten sonra maçlara çıkan oyuncular, ödeme zamanı geldiğinde ve 57’lik Pedro efendi cebinden 10 reallik banknotlardan oluşan para destesini çıkardığında (R$10 ~ 6 YTL) gözlerinin parlamasına engel olamazlar. Nitekim Paraíba ülkenin en fakir eyaletlerinden biridir.

Her maçta kalelerinde yedişer sekizer goller görmeye alışık olan Perilima spor kulübü oyuncuları mağlubiyetlerine üzülmeye bile vakit bulamazlar, çünkü ertesi sabah Perilima şekerleme fabrikasında aynen işbaşı yapılacaktır (böyle de buruk bir atmosfer yarattım).

Ah be Pedro efendi, heriflere veriyorsun parayı hala tık yok, sonra resimlerde, “Ben n'abıyım kardeş?” diye kollarını iki yana açarsın. Ruh yok, ruh. Neyse, bastır Perilima gol gol gol!